De filmpjes van de extreme vernedering van een tiener in de secundaire school Hasp-O Centrum in Sint-Truiden bewijzen opnieuw dat pestgedrag nog steeds een dagelijkse realiteit is in onze scholen. Vlaams Parlementslid Roosmarijn Beckers drong in de commissie Onderwijs bij bevoegd minister Ben Weyts (N-VA) aan op een performanter antipestbeleid. “Elke school moet verplicht worden een antipestbeleid te organiseren en de handelingsbekwaamheid van de leraren ter zake moet gevoelig versterkt worden via een betere opleiding. Aan dat laatste ontbreekt het nu bijna volledig”, aldus Beckers.

Uit recent onderzoek blijkt dat minder dan de helft van de leerlingen van oordeel is dat hun leraren pestgedrag goed aanpakken. Het probleem zou zich vooral situeren in een gebrek aan training en vorming van de leraren in de problematiek. Die zouden vaak een eigen aanpak voorstaan – gebaseerd op eigen ervaringen of buikgevoel – maar zou niet steeds de juiste zijn. Dit weerhoudt leerlingen er ook van pestgedrag te melden. Daarom pleitte Beckers bij minister Weyts voor een performanter anti-pestbeleid dat in de eerste plaats focust op de leerkracht die ter zake een sleutelrol speelt.

“Op dit moment zijn er weliswaar organisaties die lesmateriaal, tools en vorming aanbieden waaruit de scholen kunnen kiezen, maar in de praktijk blijkt deze aanpak te vrijblijvend te zijn en tekort te schieten. Onderzoek heeft aangetoond dat leerlingen pas naar de leraar durven stappen om pesten te melden als ze weten dat die een verschil kan maken. Daarom moeten we er vooral voor zorgen dat de handelingsbekwaamheid van de leraar ter zake verhoogd wordt”, aldus Beckers.

“De aanpak van pesten moet voldoende aan bod komen in de lerarenopleiding, dat is nu niet het geval”

Het Vlaams Belang doet in dat verband drie voorstellen:

1. De aanpak van pesten moet voldoende aan bod komen in de lerarenopleiding, vooral in de educatieve masters en de verkorte pedagogische trajecten. Dit is nu amper tot niet het geval, zoals ook het Vlaamse netwerk Kies Kleur tegen Pesten bevestigde. Zelfs de minister van Onderwijs erkende in de commissie vandaag het tekortschieten van de lerarenopleiding ter zake, waarbij hij initiatieven aankondigde om de problematiek daarin eindelijk een structurele plaats te geven.
2. Elke school moet verplicht een antipestbeleid voeren. Op dit moment is dat enkel een indirecte verplichting in het kader van leerlingenwelzijnsbeleid. Dit moet een uitdrukkelijke opdracht worden. Daaraan gekoppeld moet het antipestbeleid ook aan bod komen in de aanvangsbegeleiding van leraren. Een antipestbeleid zal geen effect hebben wanneer het enkel vermeld staat in een document waaraan verder geen aandacht wordt besteed.
3. Een op te richten Centraal Kenniscentrum Pesten moet scholen ook daadwerkelijk ondersteunen in hun aanpak tegen pesten en hun lokale antipestbeleid. De pedagogische begeleidingsdiensten spelen een grote rol in die ondersteuning, en die moeten ze blijven spelen, maar dat blijkt niet altijd even evident en afdoende. De kennis en expertise rond pesten zit nu al te veel verspreid.

“Onze samenleving heeft als plicht om pestgedrag maximaal te voorkomen. Gepeste kinderen of jongeren maken zelfs driemaal zoveel kans op een poging tot zelfdoding. Het is dan ook jammer vast te moeten stellen dat het beleid ter zake nog steeds zo tekortschiet. Zeker in het onderwijs, waar men toch zou mogen verwachten dat ouders hun kinderen met een gerust gemoed kunnen achterlaten”, besluit Beckers. “Ik hoop dat de minister rekening houdt met onze suggesties zodat onze scholen veilige havens worden voor alle kinderen en jongeren.”