Het Vlaams Belang betreurt dat het ernstige probleem van het intrafamiliaal geweld onvoldoende aandacht kreeg in het nu voorliggende wetsontwerp tot hervorming van het seksuele strafrecht. “We zouden een voorbeeld moeten nemen aan initiatieven zoals die in Frankrijk en Spanje worden genomen”, zegt Kamerlid Katleen Bury (Vlaams Belang). “In die landen krijgen de aangiften van huiselijk geweld voortaan voorrang op alle andere zaken, en zal in elk politiekantoor een in de materie gespecialiseerde agent aanwezig zijn.”

“In Spanje en Frankrijk wordt het fenomeen van het huiselijk geweld op ernstige wijze bestreden. Zo kent men er niet alleen gespecialiseerde familierechtbanken voor intrafamiliaal geweld, maar wordt er bijvoorbeeld ook gebruik gemaakt van de zogenaamde anti-toenaderingsarmband”, aldus Bury. “Dat is een elektronisch stalkingalarmsysteem waarbij automatisch een alarm afgaat van zodra twee armbanden, die van de dader en die van het slachtoffer, zich te dicht bij elkaar bevinden. Zowel het slachtoffer als de politie worden dan gewaarschuwd.” Deze regeling, die de doeltreffendheid van het tijdelijk huisverbod zeker zou vergroten, werd echter weggestemd door de meerderheidspartijen. “Onbegrijpelijk hoe voor slachtoffers bijzonder nuttige zaken worden verworpen, gewoon omdat onze partij het op de agenda plaatste.”

“De aanpak van intrafamiliaal geweld had absolute voorrang moeten krijgen, dat is helaas niet gebeurd”

“Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) beloofde aanvankelijk voor de paasvakantie een hervorming van het seksueel strafrecht”, vervolgt Bury. “Het is nu zomervakantie en eindelijk ligt er een wetsontwerp. Maar de minister heeft de extra tijd die hij zichzelf gunde jammer genoeg niet gebruikt om de koe bij de horens te vatten, zoals bijvoorbeeld in Frankrijk, Spanje en Canada wel gebeurde.”

“Er vallen in het wetsontwerp wel een aantal goede punten te noteren, zoals een harmonisering van diverse bepalingen en van strafmaten, en een duidelijke definitie aangaande de toestemming, en ook een uniforme leeftijd van seksuele meerderjarigheid”, besluit Bury. “Maar als geheel is het ruim onvoldoende om het fenomeen van het intrafamiliaal geweld voor eens en altijd uit te roeien.”