De federale overheid moet de verspilde miljoenen euro’s rond coronatesten terugvorderen. Dat zegt het Vlaams Belang. “Er zijn miljoenen euro’s verspild door universitaire centra te betalen voor tests die nooit werden uitgevoerd”, zo reageert Kamerlid Dominiek Sneppe (Vlaams Belang) op nieuw onderzoek. “De grote schuldige is hier alweer Open Vld, want de grote architect achter dit gesjoemel is toenmalig ‘Minister van Testen’ Philippe De Backer (Open Vld). Maar ook Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) is te lang nalatig geweest. Hij moet nu kordaat actie ondernemen.”

Universitaire testcentra – waar onder meer experts zoals Herman Goossens en Marc Van Ranst aan verbonden zijn – kregen via aparte financiering per maand per labo 720.000 euro om superlabo’s te organiseren die 7.000 testen per dag konden uitvoeren. Alleen, die testen werden amper uitgevoerd. En ook de uitgevoerde tests hebben veel te veel gekost. Dat blijkt uit onderzoek van Het Laatste Nieuws.

“Het is zo klaar als een klontje dat deze deal zowel slecht is opgezet als slecht is gehandhaafd, maar waarom heeft Vandenbroucke al deze tijd niks gedaan aan dit gesjoemel met coronatesten?”

“Ongeacht van hoeveel coronatesten de centra uitvoerden – 7.000 of 70 – kregen de centra drie kwart miljoen per maand per centrum”, illustreert Sneppe. Want er werd dan wel een minimumquotum gelegd van 2.000 tests per dag, dat werd amper één maand en slechts door één centrum behaald. In geen enkele andere maand slaagden de acht labo’s van het federale platform erin om hun minimale capaciteit te vullen. In juni ging het zelfs maar om honderden tests per dag. Toch werd het geld volledig gestort. “Wie bedenkt deals die zo lucratief zijn voor de ontvangers en zo verlieslatend en inefficiënt voor de belastingbetaler?”, vraagt Sneppe. “Open Vld natuurlijk, dezelfde partij die onze stock mondmaskers liet verbranden en bij sjoemelbedrijven nieuwe kocht die dan giftig bleken.”

In totaal gaat het om 19,7 miljoen euro aan toelages die werd uitgegeven voor tests die niet werden uitgevoerd; zijnde het verschil tussen de uitgevoerde tests en het minimumquota van 2.000. Als men evenwel de maximumcapaciteit van 7.000 per dag per centrum hanteert als vergelijkingspunt, gaat het circa om het zesvoud hiervan: 120 miljoen. Uit loononderzoek blijkt verder dat ook de daadwerkelijk uitgevoerde testen veel te duur zijn verrekend. Het personeel dat de centra elk moesten aannemen om de 7.000-quota te halen, kostte immers 3 miljoen euro op jaarbasis – drie keer minder dan de 9 miljoen dat elk labo kreeg. En voor alle coronatesten die de universitaire labo’s effectief uitvoerden, kregen ze van de federale overheid nog eens een extra vergoeding ook!”

“Het is zo klaar als een klontje dat deze deal zowel slecht is opgezet als slecht is gehandhaafd”, besluit Sneppe. “De Backer is echter al gaan vliegen, dus nu moeten we kijken naar huidig Minister van Volksgezondheid Vandenbroucke. Het getuigt van bijzonder geknoei dat Vandenbroucke deze steeldeal al niet reeds evalueerde en introk wegens – onder meer – contractbreuk. Ik vroeg hem maanden geleden al naar de financiering van het federale testplatform 2.0, dat niet eens tijdig klaar was voor de tweede golf, maar de antwoorden bleven zodanig lang uit dat ik vorige week een nieuwe vraag moest stellen. De minister moet nu dan ook onmiddellijk het nodige doen en de deal stopzetten. Alle gelden die zijn te veel uitgekeerd moeten bovendien worden teruggevorderd.”