Het Vlaams Belang heeft kritische vragen bij het kostenplaatje voor onze maatschappij dat aan de aanwezigheid van de Limburgse wolvenroedel kleeft. Uit het antwoord van bevoegd minister Zuhal Demir (N-VA) op een schriftelijke vraag van Vlaams Parlementslid Leo Pieters blijkt dat de kost van de aanwezigheid van de wolf inmiddels fors oploopt. Aan subsidies voor omheiningen werd inmiddels al 203.351,53 euro uitgeven, aan schadevergoedingen voor gedood kleinvee 39.013,47 euro, aan wildcamera’s 70.000 euro en aan labokosten 73.1825 euro. “Bevoegd minister Zuhal Demir (N-VA) wil in totaal zo’n 2.500 hectare ‘wolfproof’ maken. Dat dreigt de factuur alleen al aan omheiningen te doen oplopen tot meer dan 2,3 miljoen euro”, waarschuwt Pieters.

De regio Noord-Limburg en de Kempen kampen de laatste maanden met een – voorlopig de enige – jagende wolvenroedel die in staat is om groter vee in groep aan te vallen. De huidige risicozone voor wolvenschade in Vlaanderen bedraagt zo’n 177.680 hectare. Binnen die zone raadt Demir aan om alle rasters voor kleinvee ‘wolfproof’ te maken, goed voor zo’n 2.500 hectare. Mensen die in deze zone hun kleinvee willen beschermen kunnen hiervoor een subsidie aanvragen. Uit de cijfers van de minister blijkt dat er eind september in totaal 173 subsidiedossiers goedgekeurd werden. Dit voor een bedrag van 203.351,53 euro, goed voor 216 hectare of nog geen 10 procent van de 2.500 hectare die ‘wolfproof’ gemaakt dienen te worden.

“Is dergelijke ‘wolf-proof’-maatregel en de gepaarde financiële kostprijs voor de maatschappij nog wel verantwoord?”

Uit de bijlage van het antwoord blijkt ook dat er tussen 2018 en 2021 39.013,47 euro vergoedingen voor door wolven gedood kleinvee uitbetaald werden. In haar antwoord geeft de minister ook de kosten mee die verbonden zijn aan de opvolging van de wolvenroedel. Voor 2018 tot 2021 gaat het om:

• rekeningen ten belope van liefst €70.000 voor de inzet van wildcamera’s
• rekeningen van in totaal €73.182 voor labokosten
• verplaatsingskosten voor liefst €54.950 gereden kilometers (geschatte kost: €13.000)
• personeelskosten voor onderzoeksactiviteiten en onderzoekende taken (in 2021 2 voltijdsequivalenten (VTE) per jaar), voor een externe opdrachthouder die de schadevaststellingen doet (31 mandagen in 2021) en een persoon bij Natuur en Bos die instaat voor de coördinatie van het wolvenbeleid (een bijkomende 0,5 à 0,6 VTE per jaar, maar de laatste anderhalve maand 1 VTE) (geschatte kost: minstens €100.000 per jaar)

Tussen 2018 en 2021 heeft dus de aanwezigheid van de wolvenroedel in Vlaanderen aan de belastingbetaler dus minstens al een half miljoen euro gekost aan omheiningen, schadevergoedingen, inzet van wildcamera’s, labokosten, verplaatsingskosten en personeelskosten. “Deze kost kan de komende periode nog fors oplopen”, waarschuwt Pieters, “Indien elke kleinveehouder binnen de huidige risicozone volgens de onderrichtingen van Demir een premie aanvraagt voor het volledig ‘wolfproof’ maken van de kleinveerasters, dreigt alleen al de factuur voor de omheiningen op te lopen tot meer dan 2,3 miljoen euro ”, voorspelt Pieters.

Pieters werpt tot slot de vraag op of “deze forse kostprijs verantwoord is, gezien de oplopende Vlaamse schulden en de besparingen in Welzijn en Onderwijs en de lange wachtlijsten voor bijvoorbeeld hulp aan mensen met een handicap”.